الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی، همدردی کنم.بیش از آنکه مرا بفهمند، دیگران را درک کنم.پیش از آنکه دوستم بدارند، دوست بدارم.زیرا در عطا کردن است که می ستانیمو در بخشیدن است که بخشیده می شویم، و در مردن است که حیات ابدی می یابیم