همه چیز درباره مالیات بر ارزش افزوده

مالیات بر ارزش افزوده(VAT)(VAlueaddedtax) نوعی مالیات بر مصرف است یعنی مالیاتی است که در ازای مصرف برخی کالاها و خدمات از مصرف کننده اخذ می شود و چون این مالیات از مجموع قیمت تمام شده و ارزش افزوده کالا و خدمات اخذ می شود و بر روی قیمت و ارزش افزوده کشیده می شود نام مالیات بر ارزش افزوده به آن داده اند. لایحه مالیات بر ارزش افزوده در خرداد  

 

۱۳۸۷ به تایید نهایی شورای نگهبان رسید و به عنوان قانون ابلاغ شد، تا قبل از اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده در کشور، براساس قانون تجمیع عوارض از برخی کالاها و خدمات عوارض دریافت می شد به عنوان مثال نوشابه یا خدمات مخابراتی مشمول این قانون بودند مردم هنگامی که پول نوشابه را به فروشنده می دهند یا هنگامی که قبض تلفن خود را پرداخت می کنند شاید ندانند که همه قیمت نوشابه یا هزینه خدمات تلفن به جیب شرکت مخابرات یا تولیدکننده نوشابه نمی رود بلکه بخشی از آن مالیاتی است که تولیدکننده به جای مصرف کننده به سازمان مالیاتی پرداخت می کند و از طریق اضافه قیمت از مشتری دریافت می شود. براساس قانون مالیات بر ارزش افزوده مصرف کننده باید در ازای مصرف کالاها یا خدماتی که مشمول این مالیات هستند ۳ درصد مالیات بپردازد.در این مالیات فعالان اقتصادی حقیقی و حقوقی که مؤدی محسوب می شوند، صرفا عامل وصول و انتقال دهنده این مالیات به مصرف کننده هستند و هیچ گونه مالیاتی توسط آن ها پرداخت نمی شود بلکه مالیات از مصرف کننده اخذ خواهد شد.طبق برنامه زمان بندی سازمان امور مالیاتی بنگاه های اقتصادی به سه گروه الف، ب و ج تقسیم شده اند که گروه الف شامل کارخانجات و کارگاه های بزرگ و واردکنندگان کالا و... مشمول این قانون شده اند و از مهرماه سال ۱۳۸۸ قانون مالیات بر ارزش افزوده در مورد آن ها اجرا می شود هم چنین از اول مهرماه امسال این قانون در مورد گروه ب شامل مشاغل طلافروشی، بنگاه های املاک، دفاتر اسناد رسمی و آهن فروشان و ...قرار بوده اجرا شود.

در مورد مشاغل گروه ج که شامل خرده فروشان نیز می شوند و کسبه خرده فروش نیز قرار است از سال ۱۳۹۰ اجرا شود.با توجه به این که این روزها بحث مالیات بر ارزش افزوده و این که این قانون چیست؟ مطرح است گفت و گویی با محمد تقی تهرانیان، مشاور مالیاتی کمیسیون اقتصادی مجلس و صاحبنظر در امور مالیاتی انجام دادیم که مطالعه می فرمایید.مشاور امور مالیاتی کمیسیون اقتصادی مجلس در تشریح قانون مالیات بر ارزش افزوده به خراسان گفت: با ذکر مثالی نحوه اجرای این قانون روشن می شود به عنوان مثال سازنده طلا یک گرم طلای ساخته شده را به عمده فروش طلا می فروشد و ۳ درصد قیمت طلای ساخته شده را روی قیمت فروش می کشد و این ۳ درصد را به اداره مالیات می دهد پس از آن عمده فروش نیز ۳ درصد قیمتی که می خواهد طلای ساخته شده را به طلافروش بفروشد روی طلای ساخته شده می کشد و مابه التفاوت ۳ درصدی که به طلاساز داده و ۳ درصدی که از طلافروش گرفته را به اداره مالیات می دهد همین طور طلافروش(مغازه دار) ۳ درصد قیمت نهایی طلا که به مشتری(مصرف کننده نهایی ) می دهد را روی قیمت طلا می کشد و مابه التفاوت ۳ درصدی که به عمده فروش داده است و ۳ درصدی را که از مصرف کننده نهایی گرفته است به اداره مالیات پرداخت می کند.

با ذکر مثال عددی این موضوع روشن تر می شود.

به طور مثال طلاساز یا سازنده طلا، گرمی ۳۲ هزار تومان طلای شمش را می خرد و پس از ساختن طلا گرمی ۸ هزار تومان برای خود سود در نظر می گیرد و طلا را گرمی ۴۰ هزار تومان می خواهد به عمده فروش بفروشد، ۳ درصد ۴۰ هزار تومان را محاسبه می کند می شود ۱۲۰۰ تومان سپس طلای ساخته شده را به هر گرم ۴۱۲۰۰ تومان به عمده فروش می فروشد و ۱۲۰۰ تومان که بابت مالیات بر ارزش افزوده گرفته شده را به اداره مالیات می دهد همین طور عمده فروش طلا را با درنظر گرفتن سودی برای خود به مغازه دار می فروشد فرض کنیم عمده فروش طلای ساخته شده را گرمی ۴۴ هزار تومان به مغازه دار بفروشد ۳ درصد آن یعنی ۱۳۲۰ تومان برای هر گرم را به عنوان مالیات بر ارزش افزوده بر روی قیمت تمام شده می کشد یعنی طلای ساخته شده گرمی ۴۵ هزار و ۳۲۰ تومان به مغازه دار داده می شود و مابه التفاوت ۱۳۲۰ تومان و ۱۲۰۰ تومان یعنی ۱۲۰ تومان برای هر گرم را به اداره مالیات می دهد.همین طور مغازه دار (طلافروش) مثلا طلا را گرمی ۴۸ هزار تومان می خواهد به مصرف کننده بدهد ( با در نظر گرفتن درصدی سود برای مغازه دار ) حالا ۳ درصد ۴۸ هزار تومان یعنی ۱۴۴۰ تومان برای هر گرم طلای ساخته شده باید مالیات از مصرف کننده گرفته شود و نهایتا طلای ساخته شده به قیمت هر گرم ۴۹ هزار و ۴۴۰ تومان به مصرف کننده نهایی فروخته می شود و مابه التفاوت ۱۴۴۰ تومان و ۱۳۲۰ تومان یعنی ۱۲۰ تومان برای هر گرم طلا توسط مغازه دار به اداره مالیات پرداخت می شود.تهرانیان در ادامه به خراسان گفت: این مالیات از کالاهای لوکس و کسانی که مصرف کننده نهایی هستند گرفته می شود، ضمن این که ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده می گوید عرضه کالاها و ارائه خدمات زیر و همچنین واردات آن ها حسب مورد از پرداخت مالیات معاف می باشد مثل محصولات کشاورزی فرآوری نشده، دام و طیور زنده، آبزیان، انواع کود، سم، بذر، نهال و آرد خبازی، نان، گوشت، قند، شکر، برنج، حبوبات و سویا، شیر، پنیر، روغن نباتی و شیرخشک مخصوص تغذیه کودکان، کتاب، مطبوعات، دفاتر تحریر و انواع کاغذ چاپ و تحریر و مطبوعات، انواع دارو، لوازم مصرفی درمانی، خدمات درمانی ( انسانی، حیوانی، گیاهی) و خدمات بانکی و اعتباری بانک ها و موسسات و تعاونی های اعتباری و صندوق قرض الحسنه مجاز و خدمات حمل و نقل عمومی و مسافری درون و برون شهری، جاده ای، ریلی، هوایی و دریایی، فرش دستباف و انواع خدمات پژوهشی و آموزشی که با پیشنهاد مشترک وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری، امور اقتصادی به تصویب هیئت وزیران می رسد.

نگرانی طلافروشان از مشخص شدن فروش و سود واقعی

تهرانیان، صاحب نظر در امور مالیاتی در ادامه به خراسان گفت: در مورد اعتراض طلافروشان به قانون مالیات بر ارزش افزوده، طلافروش ها ترس دارند که با دادن مالیات بر ارزش افزوده فروش و سود واقعی آنان مشخص شود و مالیات های مستقیم آنان که شامل مالیات بر فروش است افزایش یابد و واقعی شود.وی در ادامه گفت: آن چه مسلم است این که در حال حاضر مالیات بر فروش واقعی نیست و به صورت حدودی و تخمینی مالیات داده می شود و بنابراین آن ها نگران هستند که با مالیات بر ارزش افزوده تاثیری بر مالیات های مستقیم آن ها داشته باشد که البته در مذاکراتی که انجام شده اطمینان خاطر داده شده است که سیاست این است که مالیات مشاغل حدودی باشد و مالیات مشاغل به صورت واقعی تعیین نشود.

مثالی دیگر از قانون مالیات بر ارزش افزوده که در نشریه شهروند چاپ شد

چندی پیش نشریه شهروند در این باره توضیحاتی داده بود که ارائه آن خالی از لطف نیست.فرض کنید یک شرکت تهیه کننده فیلم های سینمایی قصد ساخت فیلمی را دارد. ساخت فیلم از جمله خدماتی است که به آن مالیات بر ارزش افزوده تعلق می گیرد. شرکت فیلم سازی اگر در سال ۸۶ درآمدی بیشتر از سه میلیارد ریال داشته باشد باید اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده تنظیم و برای اداره مالیاتی ارسال کند. اشخاص با درآمد کمتر از این مقدار مشمول این مالیات نخواهند بود.فرض کنید مجموع هزینه های شرکت فیلم سازی برای ساخت یک فیلم شامل دستمزد کارگردان معادل ۵۰۰۰ ریال، خرید فیلم نامه ۲۰۰۰ ریال، اجاره لوکیشن ۱۰۰۰ ریال، اجاره تجهیزات فیلم برداری و صدابرداری ۱۰۰۰۰ ریال و برای دستمزد سایر عوامل تولید که در استخدام شرکت فیلم سازی هستند ۷۰۰۰ ریال باشد. تهیه کننده باید به کلیه پرداخت های خود ۳ درصد اضافه کند. یعنی به عنوان مثال به قیمت فیلم نامه که ۲۰۰۰ ریال است ۶۰ ریال افزوده و ۲۰۶۰ ریال به فیلم نامه نویس پرداخت کند. اما فیلم نامه نویس موظف است این ۶۰ ریال را عینا به سازمان امور مالیاتی پرداخت کند یعنی به درآمد او چیزی اضافه نخواهد شد.این مسئله در مورد کارگردان، هزینه لوکیشن و هزینه تجهیزات نیز مصداق دارد. اما در مورد هزینه دستمزد سایر عوامل تولید از آن جا که در استخدام تهیه کننده هستند طبق قانون ارزش افزوده معاف بوده و لازم نیست تهیه کننده مالیاتی به آن ها بپردازد. هنگامی که فیلم ساخته می شود تهیه کننده فیلم را به یک دفتر پخش خواهد فروخت. فرض کنید قیمت فروش ۳۰۰۰۰ ریال باشد، تهیه کننده موظف است ۳ درصد به قیمت فروش خود افزوده و ۹۰۰ ریال به عنوان مالیات بر ارزش افزوده از دفتر پخش فیلم دریافت کند. روشن است که تهیه  کننده در مجموع از طرف اداره مالیات ۹۰۰ ریال مالیات دریافت کرده و ۵۴۰ ریال هم مالیات پرداخته است. او موظف است مابه التفاوت این مقدار یعنی ۳۶۰ ریال را به اداره مالیات پرداخت کند. همه موسسات و افراد مشمول مالیات بر ارزش افزوده باید سه ماه یک بار با اداره مالیات تسویه حساب کنند، یعنی مابه التفاوت مالیات پرداختی و اخذ شده خود را اگر مثبت باشد به اداره مالیات بدهند و اگر منفی باشد یعنی مالیات دریافتی کمتر از مالیات پرداختی باشد کسری را از اداره مالیات دریافت کنند. در همین مثال فرض کنید دفتر پخش فیلم را به دو سینمای الف و ب واگذار کند. دفتر پخش باید معادل سه درصد قیمت فروش فیلم به این دو سینما از آن ها مالیات اخذ کند. اکنون این دفتر هم موظف است مابه التفاوت مالیاتی را که به تهیه  کننده پرداخته و مالیاتی که از سینماها دریافت کرده به اداره مالیاتی بپردازد. سینمای الف، سینمای بزرگی است و درآمدی بیشتر از سه میلیارد ریال در سال قبل داشته پس مشمول مالیات بر ارزش افزوده است و باید مالیات پخش فیلم را از تماشاگر دریافت کند. اما سینمای ب، سینمای کوچکی است و درآمدی کمتر از سطح مشمول مالیات دارد. این سینما لازم نیست اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده پر کرده و مالیاتی به اداره مالیات بدهد اما طبیعی است که مالیات پرداختی خود به دفتر پخش فیلم را در قالب افزایش قیمت از تماشاگر دریافت خواهد کرد. در همین مثال سینمایی چون زیان کرده و درآمدش از پخش این فیلم کمتر از هزینه ای بوده که بابت خرید آن پرداخته ۱۵۰ریال از اداره مالیاتی طلبکار شده است که اداره مالیاتی باید به او بپردازد. در نهایت می بینید که هیچ کدام از حلقه های زنجیره تولید فیلم مالیاتی نپرداخته اند و مالیات صرفا به آخرین حلقه یعنی تماشاگر منتقل شده و اداره مالیات درآمدی ۹۰۰ ریالی از این فرآیند مثالی کسب کرده است. از آن جا که ۳ درصد نرخ مالیات بر ارزش افزوده کمتر از نرخ عوارضی است که در قانون تجمیع عوارض اخذ می شد منطقا باید در کالاهایی که مشمول قانون قبلی بودند با کاهش قیمت برای مصرف کننده نهایی رو به رو شویم. اما در کالاهایی که قبلا عوارضی نمی دادند ولی اکنون مشمول مالیات بر ارزش افزوده هستند، نظیر طلا و جواهرات، بسیاری محصولات صنعتی و معدنی، مواد غذایی فرآوری شده نظیر شیرینی و غذاهای آماده و بسیاری کالاها و خدمات دیگر افزایش قیمت رخ خواهد داد که مقدار این افزایش متناسب با نوع مواد اولیه و نحوه تولید آن ها متفاوت خواهد بود. در مورد کالاها یا خدماتی که مشمول این مالیات نیستند طبعا نباید تغییری در قیمت ها رخ دهد مگر آن که در تولید خود این کالاها از مواد یا خدماتی استفاده شده باشد که آن ها مشمول مالیات بر ارزش افزوده باشند.نرخ مالیات بر ارزش افزوده برای خدمات صادرات و سرمایه گذاری صفر معین شده است.طبق مطالعاتی که در سال ۸۱ انجام شد چنان چه نرخ مالیات بر ارزش افزوده ۷ درصد باشد درآمد دولت از این پایه مالیاتی در حدود ۷/۱ درصد تولید ناخالص داخلی خواهد بود که در قیاس با نسبت حداکثر ۷ درصدی مالیات های مستقیم از تولید ناخالص داخلی درآمد قابل توجهی است. اما با کاهش این نرخ به ۳ درصد و افزایش دامنه کالاها و خدمات معاف، این درآمد به شدت کاهش یافته و بعید است میزان قابل توجهی باشد. انتظار می رود وضع مالیات بر ارزش افزوده از آن جا که موجب افزایش قیمت برای مصرف کننده می شود موجب افزایش تورم باشد. اما قضیه به این سادگی نیست. افزایش مالیات در یک دوره زمانی موجب کاهش تقاضای کل در جامعه شده و طبعا کاهش سطح قیمت ها را به دنبال خواهد داشت. اما از آن جا که دولت معمولا با هدف کاهش کسری بودجه مالیات ها را افزایش می دهد درآمد ناشی از این مالیات را در دوره زمانی بعد هزینه خواهد کرد. این سیاست انبساطی موجب افزایش نقدینگی و بالا رفتن تورم خواهد شد. به همین دلیل اقتصاددانان معتقدند سیاست های مالی در بلندمدت تاثیر چندانی بر نرخ تورم نخواهند داشت. اما طبعا پیش بینی دقیق اثرات مالیات ارزش افزوده بر تورم مستلزم توجه به چگونگی سیاست گذاری این مالیات است. هم اکنون در بیش از ۱۳۰ کشور دنیا مالیات بر ارزش افزوده اخذ می شود که در بیش از ۱۰۰ کشور نرخ موثر این مالیات بین ۱۰ تا ۲۵ درصد است. بر اساس آمارهای موجود ایران تنها کشور دنیا است که نرخی کمتر از ۵ درصد برای این مالیات معین کرده است. نرخ مالیات بر ارزش افزوده در دولت قبل ۷ درصد پیشنهاد شده بود اما در دولت فعلی به ۳ درصد کاهش یافت.

تاریخچه تصویب قانون مالیات بر ارزش افزوده در ایران - منبع : نشریه شهروند

سال اقدامات

۱۳۶۶ لایحه مالیات بر ارزش افزوده به مجلس رفت و در شور اول تصویب و در شور دوم هم ۶ ماده آن تصویب شد اما به دلیل سیاست تثبیت قیمت ها به دولت مسترد شد.

۱۳۷۰ بررسی گسترده کارشناسان داخلی و بین المللی اجرای این قانون را به عنوان یکی از راهکارهای اصلی افزایش کارایی نظام مالیاتی پیش روی دولت قرار داد.

۱۳۷۶ انجام مطالعات علمی روی استقرار نظام مالیات بر ارزش افزوده توسط معاونت وقت و درآمدهای مالیاتی وزارت دارایی مجددا آغاز شد.

۱۳۷۹ تاسیس دفتر مستقل طرح مالیات بر ارزش افزوده در سازمان امور مالیاتی کشور.

۱۳۸۰ ارائه پیش  نویس جدید لایحه مالیات بر ارزش افزوده توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی به هیئت وزیران.

مهر ۱۳۸۱ تقدیم لایحه مالیات بر ارزش افزوده پس از تصویب در هیئت وزیران به مجلس شورای اسلامی.

۱۳۸۱ اجرای برنامه توسعه مطالعات توجیهی و تطبیقی با هدف فراهم آوردن مقدمات لازم جهت اجرای نظام مالیات بر ارزش افزوده در دستور کار سازمان امور مالیاتی.

آذر ۱۳۸۳ تصویب استقرار نظام مالیات بر ارزش افزوده به عنوان بخشی از سیاست های کلان نظام در بخش مالی توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام.

فروردین ۱۳۸۴ تصویب کلیات لایحه مالیات بر ارزش افزوده در صحن علنی مجلس شورای اسلامی.

۱۳۸۴ بررسی جزئیات لایحه مالیات بر ارزش افزوده توسط کمیسیون های اصلی و فرعی در شور دوم.

تیر ۱۳۸۵ انتشار گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در تایید و اظهارنظر درباره لایحه مالیات بر ارزش افزوده.

تیر ۱۳۸۵ مجلس شورای اسلامی بر اساس اصل ۸۵ قانون اساسی، تصویب اجرای آزمایشی مالیات بر ارزش افزوده را به کمیسیون امور اقتصادی تفویض نمود.

شهریور ۱۳۸۵ - مهر ۱۳۸۶ مواد لایحه مالیات بر ارزش افزوده در اجرای اصل ۸۵ قانون اساسی به تصویب کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی رسید.

بهمن ۱۳۸۵ تغییر نام دفتر طرح مالیات بر ارزش افزوده سازمان امور مالیاتی کشور به دفتر طرح استقرار نظام مالیات بر ارزش افزوده همراه بازنگری در ماموریت ها، اهداف سازماندهی و عملکرد و گسترش فعالیت های مرتبط.

بهمن ۱۳۸۶ مدت اجرای آزمایشی لایحه مالیات بر ارزش افزوده (۵ سال) بر اساس اصل ۸۵ قانون اساسی به تصویب صحن علنی مجلس شورای اسلامی رسید.

اسفند ۱۳۸۶ - اردیبهشت ۱۳۸۷ رفع ایرادات شورای نگهبان به لایحه مالیات بر ارزش افزوده در دو نوبت.

خرداد ۱۳۸۷ لایحه مالیات بر ارزش افزوده به تایید نهایی شورای نگهبان رسید و عنوان قانون ابلاغ شد.

نرخ مالیات بر ارزش افزوده در کشورهای دیگر

مفهوم مالیات بر ارزش افزوده یک تاریخچه حدودا ۹۰ ساله دارد که بعد از دهه ۱۹۵۰ به طور جدی در برخی از کشورها به کار گرفته شده است. در قاره آسیا پیشگام اجرای این قانون کره جنوبی است که در سال ۱۹۷۷ به اجرای آن پرداخت. بعد از آن نیز کشورهایی هم چون فیلیپین، اندونزی و تایوان در این خصوص اقدام کردند.قانون مالیات بر ارزش افزوده تاکنون در بیش از ۱۴۰ کشور دنیا در حال اجرا است. در ۴۸ درصد کشورها نرخ این مالیات بین ۱۵ تا ۲۰ درصد است، در ۲۴ درصد کشورها بین ۱۰ تا ۱۵ درصد، در ۲۲ درصد کشورها بالای ۲۰ درصد و تنها در ۶ درصد کشورها این نرخ کمتر از ۱۰ درصد است. در این میان نرخ سه درصدی مالیات بر ارزش افزوده ایران در دنیا کم ترین نرخ است که آن هم شامل 1.5 درصد مالیات و 1.5 درصد عوارض به شهرداری ها است.

کشور سال معرفی نرخ اصلی

آذربایجان ۱۹۹۲ ۱۸

آفریقای جنوبی ۱۹۹۱ ۱۴

آلبانی ۱۹۹۶ ۲۰

آلمان ۱۹۶۸ ۱۶

اتریش ۱۹۷۳ ۲۰

اردن ۲۰۰۱ ۱۶

ارمنستان ۱۹۹۲ ۲۰

ازبکستان ۱۹۹۲ ۲۰

اسپانیا ۱۹۸۶ ۱۶

استونی ۱۹۹۲ ۸

اسلوونی ۱۹۹۹ ۲۰

اکوادور ۱۹70 ۱2

الجزایر ۱۹92 ۱7

السالوادور ۱۹۹۲ ۱۳

اندونزی ۱۹۸۵ ۱۰

اروگوئه ۱۹۶۸ ۲۳

اوکراین ۱۹۹۲ ۲۰

اوگاندا ۱۹۹۶ ۱۷

ایتالیا ۱۹۷۳ ۲۰

ایرلند ۱۹۷۲ ۲۱

ایسلند ۱۹۹۰ 24.5

باربادوس ۱۹۹۷ ۱۵

برزیل ۱۹۶۷ ۲۰

بریتانیا ۱۹۷۳ 17.5

بلاروس ۱۹۹۲ ۱۸

بلژیک ۱۹۷۱ ۲۱

بلغارستان ۱۹۹۴ ۲۰

بنگلادش ۱۹۹۱ ۱۵

بنین ۱۹۹۱ ۱۸

بولیوی ۱۹۷۳ 14.9

پاراگوئه ۱۹۹۳ ۱۰

پاکستان ۱۹۹۰ ۱۵

پاناما ۱۹۷۷ ۵

پرتغال ۱۹۸۶ ۱۹

کشور سال معرفی نرخ اصلی

پرو ۱۹۷۳ ۱۹

تاجیکستان ۱۹۹۲ ۲۰

تانزانیا ۱۹۹۸ ۲۰

تایلند ۱۹۹۲ ۷

ترکمنستان ۱۹۹۲ ۲۰

ترکیه ۱۹۸۵ ۱۸

ترینیداد ۱۹۹۰ ۱۵

وتوباگو ۱۹۹۵ ۱۸

توگو ۱۹۹۱ ۱۵

جامائیکا ۱۹۹۳ ۱۹

جمهوری ۱۹۹۳ ۱۹

اسلواکی ۱۹۹۲ ۲۰

جمهوری چک ۱۹۹۷ ۱۸

جمهوری ۲۰۰۴ ۱۸

قرقیزستان ۱۹۹۴ ۱۷

کنگو ۱۹۷۶ ۲۵

چاد ۱۹۹۲ ۱۸

چین ۱۹۹۳ ۱۹

دانمارک ۱۹۹۵ 17.5

روسیه ۱۹۸۹ ۵

رومانی ۱۹۶۰ ۱۰

زامبیا ۱۹۹۸ ۱۵

ژاپن ۱۹۹۴ ۵

ساحل عاج ۱۹۸۰ ۱۷

کره جنوبی ۱۹۷۷ ۱۰

سنگاپور ۱۹۹۵ 7.6

سنگال ۱۹۷۵ ۱۹

سوئد ۱۹۹۸ 12.5

سوئیس ۱۹۴۸ 19.6

شیلی ۱۹۹۴ ۲۲

غنا ۱۹۹۲ 12.5

فرانسه ۱۹۸۸ ۱۰

فنلاند ۱۹۹۲ ۱۵

هلند ۱۹۶۹ ۱۹  

 نویسنده: رسول نیا